Oldham caddesi 53 numarada Public Image Ltd.'in Metal Box (1979,Virgin) albümünün bir yeni tıpkı basımını bulup, 37 pound canlıyı indirip alıyorum. Aklımda çarşı içinde, geniş avlusunda ahşap masa-sandalyeli, hemen kilise yakını lokasyonuyla huzur içindeki pub var. Günün ilk yudumu gibisi yoktur. Albüm metal kutuda 3 adet 12 inçten oluşuyor, kutu John Lydon'ın kendi tasarımı ve bu albümdeki "Kuğu Gölü" yorumu neredeyse Karajan'ın Flarmoni'ye çaldırdığı (1965, Decca SXL 6187) kadar iyi, belki de daha fazla.

"Kulak, Tchaikovsky'den mürekkep motifleri 100 sene sonra metale işlenmiş duyduğunda tımarlanıyor hiç şüphesiz ki, Kuğu Gölü'nün kıvrımları işin en başında gürgenden yontudur" gibilerinden bir şeyler söyleyecek oldum, sıkı bir tane patlattı, uyumuşum.

Rough Trade üç yıl sonra debut Liliput albümünü yayınladı (1982, Rough 43) ve plak -çakısı dışında- koleksiyonu yapılacak bir diğer nesne haline gelerek yeni dalganın İsviçre'ye armağanı oldu. O yıl Manchester'de sıkıntının, terk edilmişliklerin hatta yok sayılmaların zamanıydı ve bu bir sonraki yılın 75 seri numaralı Factory Records ürünü Power Corruption&Lies yayınlanana kadar da sürdü. New Order plakları yok satarken, Henri Fantin-Latour'un gülleri Ulusal Galeri dışında, bu plağın kapağında da ölümü anlatarak ölümsüzleşiyordu. Bir daha böyle kapak yapılmadı. Plak iki yüzlüydü ama bu kez ne yontulması zor ağaçlar ne de kaynak makineleri, müzik sadece topraktı. Toprak. "Kadını sokağa çıkarmaktan kolay ağacı eve sokmak"*

*Celal Sılay

Rolling Stone, Nisan 2007