Moda yolu üzerinden denize doğru uzunca yürümüş, Aile Çay Bahçesi’nde iki büyük bir küçük çay içmişim, Pala göçeli üç, ben vazgeçeli bir tam gün olmuştu ve deniz düz, mevsim yaz, şansım azdı. Gecenin sonunu getirdiğimiz Kadıköy’ün tekaüt barlarından birinde iç sıkıntısı veren şeyleri konuşmaktan içimiz sıkılmıştı. “Şu hızlı yürüyenlerin iffetinden şüphe duymamak toyluk olur”* demişim.

Bin dokuz yüz seksen dört bağ bozumundan The Gun Club’ın Las Vegas Hikayesi (Animal Records), henüz yoğurt müptelası olmadığımız yıllarda, cesaretimiz Cihangir sırtlarında dolanmaya bile yeterken bizi mermi manyağı yapmıştı. Aşktan ağzımız çok sonra yandı.

İlk 10,000 kopyası beraberinde bir eğlence torbasıyla satılan, Leeds bölgesi bağımsız pop hareketi öncülerinden Girls At Our Best! uzunçaları Pleasure (Happy Birthday Records, RULP 1, 1981), döneminin seciyesi kaymış kayıtlarına oranla daha bir ayakta dururken torbadan dileyene bilmece, dileyene çıkartma, kartpostal ya da şablon çıkıyor, biz duruyorduk. “Hayatımda hiç böyle hissetmemiştim” dedi. Külliyen yalandı.

* L’Homme Qui Aimait Les Femmes

Rolling Stone, Temmuz 2008