King’s Cross istasyonun bir 30 yarda kadar ilerisinde, köşedeki hızlı yemekçide hızlı bir şeyler yemeliydik. Edinburgh istikametine kalkacak olan öğlen trenine standart tarifeden iki biletimiz, Newcastle-York üzerinden yukarı, bir beş saatlik yolumuz vardı. Domuz pastırmalı burgerimin ortalarında yol arkadaşıma “Bi Papa diyelim mi?” diye sordum. Beni dinlemiyordu.

Rough Trade çıkışlı bir deste kadar The Smiths 7 inçi, Britanya vitrinlerindeki hak edilmiş yerlerinde tekrar göründü. Yeni baskılar kapaklardaki barkotlar dışında orijinalleriyle birebir aynı. Yeni deste, yeni şanslar.

Yılın en soğuk günlerinden birinde, hemen noel arifesinde, The Wedding Present, cüsseli albüm”El Rey” in kutlamaları dahilinde İstanbul’daydı. O derece samimiyete pek de alışık olmayan sahne her an yıkılıverecek gibiydi. “Interstate 5” David Gedge’in bugüne kadar yazdığı en iyi şarkı olabilir diye düşünmüşüm. Aklım başka yerdeydi.

Rolling Stone, Ocak 2009